Tak, żal mi ciebie, bo jesteś wielkim dzieckiem, Scarlett. Dzieckiem, które płacze, bo chce mieć księżyc. Cóż by zrobiło z księżycem, gdyby go dostało?
Zawsze tylko marzenia. Nigdy zdrowy rozsądek!
Jest intrygujący i podniecający, jak wypita ukradkiem szklanka koniaku.
Mój teatr cieni przestał istnieć.
Usta paliły ją od rozciągania w wymuszonym uśmiechach, którymi przykrywała swój sekret.
Usta paliły ją od rozciągania w wymuszonym uśmiechach, którymi przykrywała swój sekret.
Przeminęło z wiatrem Margaret Mitchell
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz